Hvað er málið.

Afhverju erum við svona spenntir yfir einhverju færibandi. Jú það kemst hratt og getur klifið hátt en hver er ástæðan. Hér ætla ég að kryfja þetta niður að mínu mati, og set þetta í þá röð sem mér finnst skipta mestu máli. Mönnum er aðsjálfsögðu frjálst að bæta
inní þennan texta í comment-inu en kíkjum á þetta.

Kostir:
Frelsið (Ef ég vill fara til hægri þá tek ég hægri beygju eins með vinstri ( annað en bílar þá fylgir maður tjöru eða slóða))
Náttúran: sem fylgir auðvitað frelsinu, en þarf ég að segja eitthvað meira. Við verðum að átta okkur á því að við búum við ótrúlega gríðarlega náttúrufegurð, sem alltof fáir átta sig á og búa alla ævi á mölinni.
Félagskapurinn: Það er fátt jafn skemtilegt eins og að fara í góða ferð með bestu vinum sínum í góðu veðri.
Spenna: (Adrenalín) Hvaða sleðamaður þekkir það ekki að vera klífa einhverja brekku og í miðri brekku hugsar maður "fokk ég næ þessu ekki en ég læt samt reyna á þetta"
Lyktin: Fokkings sleðalykt, því í andskotanum hefur engum dottið það í hug að tappa þessari lykt á flösku. Ég tek tvær.

Gallar
Kostnaður: Fokk dýr tæki, Fokk dýrt bensín,  (dragiði úr öðrum kostnaðarliði)
Kuldi. Jú kalt en hættiði þessari nísku og kaupiði ykkur almennilegan búning, ef ekki prjóniði ykkur þá hlýjan fatnað.
UUUUU.

Maður lifir bara einu sinni afhverju þá ekki að lifa þetta líf lifandi, afhverju að hanga bakvið tölvuskjá og lyklaborð, eins og ég er að gera akkurat núna, Hættum þessu bulli og skellum okkur á bak.
One life live it.




p.s ég er sem stendur sleðalaus en það er bara millibilsástand og er einungis tímabundið dökt tímabil í mínu lífi